..::9::..

Perry ogłasza nic:

No, skomentuję to słowami Slasha „Będzie chlańsko, ćpańsko i ruchańsko! Fuck ya!”

 Do następnego rozdziału.

Było ciemno. To wszystko przez zasłonięte okna czymś co miało się upodabniać do kotar, a okazało się po prostu wykładziną. Jak później powiedział Duff, gdy w pierwszej chwili otworzył oczy, pomyślał, że oślepł. Jednak, gdy obmacał twarz i przyzwyczaił do ciemności, zauważył lekki zarys mojego ciała tuż przed sobą. Schylił głowę i włożył twarz w moje loki. Chyba myślał, że śpię, ale wolałam go nie wytrącać z tej pewności.  Leżałam tyłem do niego, a Duff obejmował mnie dokoła talii. Jak bosko!  Leżałam spokojnie i patrzyłam jak z każdym oddechem porwana pościel opada i unosi się. Przypomniałam sobie noc. Zapamiętałam każdy szczegół, a Duff jeszcze raz zatopił twarz w loczkach.

W tym samym momencie drzwi skrzypnęły.

- Duff… – Izzy wsunął głowę do pokoju, ale zaraz zatrzasnął drzwi, gdy dostał z poduszki prosto w twarz. Słychać było ciche przekleństwo i kroki na schodach.

- Co za skurwiel – mruknął Duff, poprawiając się na łóżku.

Omal nie wybuchnęłam śmiechem, ale grałam swoją rolę śpiącej. Zmęczony blondtn, przytulił się tylko i zasnął. A przynajmniej myślałam, że zaśnie. Leżał. Czułam jego ciepły oddech na karku i co chwila głębsze westchnienie. Spędziliśmy tak koło godziny, gdy w końcu się poruszyłam i odwróciłam na plecy.

- Hej – szepnęłam, trąc oczy. Uśmiechnęłam się. O, Bożeno! Nawet nie wiecie jak zajebiście odwrócić się i popatrzeć na seksownego utlenionego basistę! HOT! To od razu działało na mnie elektryzująco. – Która godzina?

- No, witam, piękna. Nie wiem. Nie ma to znaczenia – odparł, patrząc uważnie. Włosy opadały mu na twarz, że nie widziałam jego oczu. - Gdzieś ci się, kurwa, spieszy?

- Wiesz, czas jest bardzo ważny. Zależnie od godziny mogłabym być w kilku miejscach. Jednak teraz… Nie chciałabym być nigdzie indziej, tylko tu.

- Wydaje mi się, że wczoraj w nocy była ze mną inna dziewczyna – powiedział w przerwie pomiędzy pocałunkami. Zajebiście całuje! Już to mówiłam, ale to się nigdy nie znudzi. – Jesteś taka… Jak to ująć? Nieśmiała? Tak. To dobre określenie. Nie to, co wtedy. - Wyszczerzył się.

Popatrzyłam na niego przez chwilę. Miałam taki wyraz twarzy, który mówił, że zaraz wyjdę z pokoju, trzasnę drzwiami i nigdy nie wrócę. Jednak  tylko zamrugałam parę razy i głośno się roześmiałam.

- Ciesz się póki możesz.

Uśmiechnął się i pocałował mnie. Znowu zatopiliśmy się w pościeli, a ja miętoliłam jego włosy. Podłożył pode mnie rękę, obrócił i położył. Czułam jego ciężar, a z każdym oddechem pochłaniałam coraz większe ilości jego zapachu. I znowu to dziwne uczucie w klatce piersiowej… Gdy skończyliśmy wpychać sobie języki aż po migdałki, do pokoju znów ktoś zapukał. Automatycznie spojrzeliśmy w tamtą stronę

- Co im powiemy? – spytałam idiotycznie, nie odrywając wzroku od drzwi.

- Raczej ich to nie zaskoczy. Mają już swoją wersję. W tym domu nic się nie ukryje, a w dodatku byłaś tak głośno – zaśmiał się. – A tak w ogóle, wykurwiście mnie podniecasz. – I ugryzł mnie w szyję!

- Nienawidzę cię – szepnęłam mu do ucha, po czym oboje niechętnie zsunęliśmy się z łóżka.

Przeciągnęłam się, wciągnęłam resztki koszuli, które były porozwalane dookoła, wsunęłam spodnie i kowbojki. Duff robił to samo, Jeszcze się nie ubrałam i piersi miałam na wierzchu, gdy do pokoju wtargnął Slash. W cylindrze, oślepiony swoimi włosami wyglądał bardziej jak postać z kreskówki niż prawdziwy człowiek. Szybko się ogarnęłam, ale nie wiem ile z tego zobaczył. W każdym razie nie dał po sobie tego poznać. Widząc, ubierających się nas, roześmiał się i rzucił:

- Widzę, że nam się tu kroi seksowny romansik. Będzie chlańsko, ćpańsko i ruchańsko! Fuck ya! Tylko wszystkiego nie zabieraj dla siebie.

Uśmiechnęłam się i pomachałam mu. Slash odpowiedział tym samym, po czym zwrócił się do Duffa:

- Lepszej laski to nie mogłeś przelecieć. Dobra jest?

Halo! Ja tam byłam!

- A tak w ogóle to sorka, że tak wam przeszkadzam. Widzę, że niezłą imprezę mieliście wczoraj. My też – mruknął, rozglądając się po pokoju jakby był sprzątaczką, która widząc syf kręci głową.

- Ale jak to? – spytałam niepewnie. Nie wiedziałam, co przez to rozumieć. Oby Natalii nic nie stało.

- Cóż. – Chłopak wzruszył ramionami. – Znalazłem skórę Duffa na schodach. O! I moją katanę porzuconą samotnie. – Tu spojrzał na mnie.

- Oj, przepraszam. – Podeszłam, pocałowałam Slasha w policzek i wyszłam z pokoju. Stanęłam za drzwiami, opierając się o ścianę. Zastanawiałam się czy iść do Natalii czy lepiej na spacer, ale niechcący usłyszałam ich konwersację. Ej! Nie jestem gumowym uchem! Nie chciałam…

Zaraz po moim wyjściu Slash podbiegł do Duffa.

- I jaka jest?

Ze zniecierpliwienia skakał z nogi na nogę i co chwila poszturchiwał mojego faceta.

- Toć to jest, kurwa, kosmos. Człowieku! – odpowiedział blondi, zapalając papierosa. Niemal skoczyłam ze szczęścia. No, bo jakbyście coś takiego usłyszeli, to też nie stalibyście wbici w ziemię. - Nigdy z żadną laską nie było mi tak dobrze. I ty raczej też takiej nie znałeś. Znałem twoje dupy.

I’m.Gonna.Die.Now.

Slash popatrzył na niego z uznaniem. Wyjął z tylnej kieszeni spodni peta. Pogięta stara fajka według gitarzysty była najlepsza.

- To… – zaczął wolno. – Pożyczysz mi ją kiedyś?

WHAT THE FUCK?!

Wstrzymałam oddech. Cisza. Duff jakby przez chwilę się zastanawiał, ale w końcu powiedział:

- Wiesz, z nią jest inaczej. Chyba… chyba ją lubię. Ale tak mocniej i inaczej niż zwykle. – Chyba chodziło mu o minę jaką walnął w tej chwili Slash, bo dodał zirytowany:

– Wiedziałem, że nie zrozumiesz.

- Nie pożyczysz? – Znowu Slash. W jego głosie słychać było zawód.

- Ale chyba kiedyś mi ją odstąpisz, co? Wiesz, jak gdzieś wyjedziesz, a ona będzie potrzebowała silnego męskiego ramienia…

Spadłam na niego od tyłu, o mało go nie wywracając. Złapałam jego cylinder i wcisnęłam sobie na głowę. Wygodny.

- Nikt mnie nie będzie pożyczał. – Wytknęłam zadziornie język.

- Dobrze! – Duff roześmiał się i przybił mi piątkę, obejmując ramieniem.

Slash patrzył jak się całujemy i podszedł, przytulając się do nas i krzycząc łkającym tonem:

- Zaadoptujcie mnie!

- Wybacz, ale nie chciałbym mieć takiego skurwysyna w domu – odparł Duff, odpychając go mocno.

- Nie?! A ja takiego kurwa, starego!

- Przegiąłeś, synek!

Chłopacy zaczęli się napierdalać jak dzieci, więc pognałam na dół. Musiałam wszystko opowiedzieć Natalii!

***

Czuję, że stado rozhasanych i mających pełne trąby wody słoni pędzi wprost na mnie. Budzę się cała mokra na stercie tysiąca szmat, których nawet nie śmiem nazwać ubraniami. Moje słonie to oczywiście Agata, która nie mogąc mnie obudzić postanowiła wylać na mnie garnek zimnej wody, A CO TAM.

- Wstawaj, kurwa! Kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje!

- Wypierdalaaaaj! – Tak tylko sobie krzyknęłam i cała mokra przekręcam się na drugi bok.

Agata nie rezygnuje, wie, że mokra już nie zasnę. Ja pierdole, za dobrze mnie zna. Odwracam się do niej jeszcze wciąż zaspana po jakiś pięciu minutach i widzę jej błyszczące oczyska patrzące na mnie z lekką pogardą…

- No, wstaję.

- Nawet sobie nie wyobrażasz, jak mi kurwa nieziemsko dobrze było.

Znaczy, że faktycznie się im udało. Ok, budzę się.

- Dobra. – Ostatkiem sił podnoszę się z pseudołóżka, wychylam się przez drzwi i sprawdzam czy nikogo w pobliżu nie ma, po czym je zamykam. – Opowiadaj.

Wsłuchałam się w jej gadanie jak nigdy. Leżąc na brzuchu, oparta głową o jakąś najmniej śmierdzącą bluzę patrzyłam się jak dziecko słuchające bajki o „Czerwonym kapturku”.

Po soczystej opowieści mogłam to skwitować tylko w jeden sposób…

- AAAAAAAAAAAAA!

Tak, to mój pisk. Nie panowałam nad tym.

- Moja Agatka jest już prawdziwą kobietą. Tyle razy za pierwszym razem, ja pierdole. Jak będziemy miały problem z kasą zawsze możesz zostać ekskluzywną dziwką!

Zaczęłyśmy się śmiać, a ja dostałam z piąchy w ramię. Byłam z niej dumna.

- Dobra, młoda, poczekaj tu, a ja zaraz wrócę.

Skoczyłam do mojej walizki. W środku miałam moją wyjątkową butelkę Jacka Daniellsa, którą chciałam opić wyjście z odwyku… Nie wyszło, był ‚Nigh Train’ chłopaków, ale nasza okazja była lepsza. Stanęłam z boską substancją leczącą smutki na środku pokoju i krzyknęłam do niewidzialnej widowni.

- Drodzy Państwo. Pragnę wam dziś oto przedstawić tę panienkę, która wczorajszej nocy oficjalnie dołączyła do grona prawdziwych kobiet.

Wzięłam wielki łyk, wyściskałam Agatę (muszę podkreślić, że wcale jej przy tym nie oblałam naszą whisky) i z powrotem osunęłam się na stertę starych, śmierdzących szmat. To było coś. Faktycznie, odwyk stawiał przed nami całkiem nowe życie, póki co było świetnie, a widząc szczęśliwą Agatę samej mi trochę brakowało mężczyzny…

Kiedy nasze babskie hihy i hahy dobiegły końca,  główna męska postać opowieści Agaty wkroczyła do pokoju i na moich oczach walnęła jej takiego soczyście namiętnego kissa, że aż mi głupio było patrzeć. Czułam się jak matka, moja duma wzrosła o sto stopni, ale też nie mogłam tak po prostu oglądać tego chorego porno.

- Nie przy ludziach bezwstydnicy!

- Co, też byś chciała?

- Gdybyś był Robertem Plantem… kto wie?

Zaczęliśmy się śmiać i sprzeczać na głupie tematy, ale ostatecznie stwierdziłam, że najlepiej byłoby zostawić ich samych.

- Wcale nie mam problemu z moją seksualnością, wychodzę, nie nalegajcie żebym została…

Ironizowałam próbując być śmieszna, ale zapewne jak zwykle mi się nie udało.  Wyszłam z pokoju z zacieszem od ucha do ucha i wgapiona w podłogę szłam do kuchni.  KURWA, teraz mi się przypomniało, moja whisky, moja zajebista daniellsowa whisky, taa, mogę zapomnieć. W coś uderzyłam, podnoszę oczy i widzę Slasha, zderzyłam się czołowo z jego gołą klatą. Zaczęłam śmiać się jak debil.

- Uważaj dziewczę, bo sobie krzywdę zrobisz…

- Haha, to tobie nie zadziałał klakson, haha. – Śmiałam się jak kretyn, ale on najwyraźniej nie zrozumiał dlaczego. – Nieważne, co właściwie robisz?

- Idę pograć.

No tak, od kiedy tu jestem działo się tyle, że postanowienie kupienia nowej gitary po prostu wyleciało mi z makówki. Byłam trochę głodna, ale bardziej byłam głodna muzyki, poszłam za nim.

Weszliśmy do tego ich pokoju prób. Slash wziął do ręki jednego z dwóch stojących les paulów, podłączył go do dużego Marshalla i zaczął brzdękolić.

- Ale wysoko. – Trochę się zdziwiłam, pierwszy raz się z czymś takim spotkałam.

- To źle? – Spojrzał się na mnie swoimi biednymi oczkami, które ledwo można było dojrzeć spod burzy jego włosów.

- Wręcz przeciwnie, co to jest?

- W sumie to nic, tak jakoś ostatnio mi to we łbie siedzi. Tak se ćwiczę.

- Zagraj to jeszcze raz.

I zagrał. Ja wzięłam drugą gitarę. Trochę zaimprowizowałam, tak spokojnie. Nie grałam chyba ze sto lat, ale to jest jak odruch – tego się nie da zapomnieć. Slash przestał w pewnym momencie i zrobił wielki wytrzeszcz.

- To było zajekurwabiste.

Zapisaliśmy to, co wymyśliliśmy. Siedzieliśmy tak dosłownie chwilę, popijając ‚Nigh Traina’ (chyba nic innego tu nie pijają) i zawołaliśmy Izziego.

 Szybko ogarnął to co ja wymyśliłam, Slash zaciumkał solo i sama nie wierzyłam w to, że tak szybko ułożyliśmy tak świetną melodię. Trzeba było dołożyć Stevena i Duffa, i byłoby świetnie. Z kwestią śpiewu było trudniej, nie było żadnego tekstu, ale byliśmy tak wciągnięci i podekscytowani, że w dupie to w sumie mieliśmy.

Naprawdę polubiłam to miejsce, teraz już o tym wiedziałam na pewno. Chłopcy wyszli na chwilę, a ja zostałam z gitarą. Dawno już tak nie było. Tylko gitara i ja. Bezcenny moment. Zaczęłam Baby, I’m gonna leave you. Nikogo w pobliżu nie było. Zaczęłam śpiewać. Nieziemska chwila. Sama, spokojna ja i muzyka. Uleciały ze mnie wszystkie emocje.

- Its callin me back home…

Ostatni wers. Cisza.