..::6::. część II

Perry says:

Kurwa. Ale popierdolony rozdział :O

Jednak macie tutaj klasyk z mocnym akcentem na KLASYK!

Tego nie można nie znać i nie czuć...

Axl wraca koło szóstej rano. Od razu słyszę wbieganie po schodach i po chwili do pokoju wpada Duff. Szybko siadam na materacu i wpatruję się w niego wyczekująco. Po tym jak się rozeszliśmy, nie zmrużyłam oka. Nie mogłam. I nie dlatego, że zostałam sama. Chyba po prostu dotarło do mnie, że jestem słaba. Ogólnie.

- Ma ją!

No, pewnie! Jakby nie, zabiłabym, zgwałciła i zakopała! Albo na odwrót. W każdym razie, gdy chcę wybiec na korytarz, Axl już wchodzi po schodach. W pierwszej chwili nie ogarniam, kogo on tam niesie. No wiecie, półnaga, nieprzytomna, w podartej sukience nie wygląda jak Natalia. Ale po delikatnej buzi i czarnej sukience poznaję moją kruszynkę. Dobra. Zaczyna się era wkurwionej Sambory. Mam po prostu wkurwa! Kurw wielki! Gdy myślę, że ten pojeb się do niej dobierał…! Aż zawrzało, a ręce zaczęły mnie charakterystycznie świerzbić. Nie miałam na czym się wyżyć to kopnęłam z całej siły w ścianę, z której posypał się tynk.

Gdy Axl kładzie ją na łóżku, wlepia brzydko gały w jej… ehem… niektóre części ciała. Ty chujcu pierdolony! Zamaszystym krokiem odbieram moje kochanie, odpychając biodrem rudego. Potem bez dalszych ceregieli brzydko każę wszystkim wypierdalać. Gdy wypycham ostatniego marudera jakim był Slash, wracam biegiem do Natalii. Wiecie jak wygląda nowo narodzony dzieciak, nie? Taki śliski, czerwony i drący się? Tak, właśnie ten. Ona wygląda identycznie, tylko była duża i cicha. Niewinna… Moja Natalia w łapach jakiegoś sukinsyna, który myśli tylko o jednym. Ja pierdole! Świat schodzi na psy. I znowu ogarnia mnie mój wkurw! Przecież tak nie można! Takich skurwysynów powinno się kastrować i zamykać w obozach pracy, pedofili zabijać, a gwałcicieli właśnie wykorzystywać i zadawać im taki pierdolony ból, że błagaliby o śmierć. O chuj… Dosyć drastycznie, ale tak uważam.

Przenoszę wzrok na Natalię.

Ma na sobie sukienkę swojej mamy. Pamiętam jak mi pokazywała, gdy ją dostała. Taaak… Pani Natalia senior była wyjątkowa kobietą. Nie było takiej drugiej. Cały czas nie mogłam uwierzyć, że już jej nie ma. Tylko ona mnie podtrzymywała przy życiu. Nigdy nie zapomnę tych rozmów, jej rad i chęci niesienia mi pomocy. Oczywiście uważałam, że nie ma problemu do obaw i zbywałam ją uśmiechem. Sukienka… Taka ładna rzecz jest teraz strzępami…

Ale się dla niego wystroiła… Ostatnio widziałam ją tak, po nocy z tym jej chłopakiem. A potem przyszła do mnie taka wesoła, a ja, co?! Dałam jej działkę. Bo za darmola, a co tam, nie? Ciocia ćpunka pokaże dziecku co to naprawdę hardcore. W sumie miałam ją totalnie w dupie, bo byłam naćpana już wtedy gdy do mnie przyszła. I nie obchodziło mnie czy jest szczęśliwa czy w chuj smutna. Ja pierdolę! Pojebana dziwkowa ćpunka, choć dziewica.

Dobra! Koniec pierdolenia!  Rozbieram ją i ubieram w czyste ubrania. Choć wszystko mnie jebie jak cholera i mam zaschniętą krew na włosach, nic to! Ręce cholera mi się trzęsą, dlatego nie patrzę na jej twarz. Nic to! Jakbym spojrzała teraz na mnie tym swoim nieobecnym wzrokiem, rozbeczałabym się jak nic. Gdy wszystko uprzątane, padam obok niej, zmęczona jak nigdy, planująca zamordowanie skurwysyna.

Zabiję skurwiela! Zabiję, zabiję! Taka niewinna boginka, a ten chuj tak to wykorzystał! Że też go nie wyczułam, że o to mu chodzi! Choć wiedziałam, że pieskie z niego nasienie i będzie kiepski. Zawsze to wiedziałam.

Że też można się tak zmęczyć myśleniem…

***

Powoli otwieram oczy. Obudziłam się znowu w kanciapie. Przetarłam oczy, które przymrużało słońce wpadające do środka przez okno. Z trudnością rozglądam się po pokoju, czuję każdy milimetr mojego ciała. Łeb mi po prostu odpada, a krąży mi po nim jedna myśl, że koleś z muzycznego się do mnie dobierał. Głowa Agaty tuż przy mnie, rana się na szczęście zasklepia…  a jeżeli to mi się tylko przyśniło? To był tylko sen, tego jestem pewna. Widzę jak Agata się przebudza. Jej bujne włosy otoczyły jej twarzyczkę tworząc jakby ramkę pięknego i unikalnego obrazu, spojrzała na mnie i uśmiechnęła się blado.

- Nie ogarniam moich psychicznych snów.

- No jesteś. – mruczy na powitanie Agata.

- A gdzie niby miałabym być? – mamroczę.

- Nic nie pamiętasz, co? Nie dziwne, kurwa, nie dziwne. – Tak jakby się zdenerwowała, kompletnie nie wiem dlaczego…

Trochę się obruszyła, jakbym ją uraziła.

- Co się stało?

- Na razie leż, chcesz coś do picia? – Chciałam potwornie, szklanki, butelki, ewentualnie studni wody, ale bardziej chciałam informacji.

- Jak poczuję potrzebę to sobie przyniosę, odpowiedz na pytanie. – Agata tylko westchnęła ciężko.

Wszedł Duff. Co najmniej wkurwiony.

- Ten twój kolega okazał się niezłym skurwielem!

- Jaki kolega do cholery? – Wkurzyłam się, nie chciałam zgadywać.

- Już nie pamiętasz, tak przeżywałaś to spotkanie… Dowalił ci do picia czyste gówno w postaci ketaminy, cegły czy innego jakoś chemicznie nazwanego chujstwa, kojarzysz coś?

- Łot de fak? – krzyknęłam. – Gapię się na niego z twarzą pokerzysty, zamarłam. To nie był sen…

- Pigułka gwałtu kochanie… Nic ci się nie śniło, kotku – mówi Agata. – Niczego nie pamiętasz i tyle.  Naszprycował cię tą dachówką i albo zamierzał cię nadziać na ruszt i upiec jak kurczaka, albo zgwałcić, bo rozebrał cię prawie do naga. Całe szczęście nic ci nie jest, dzięki Axl’owi… ale teraz śpij.

Byłam w szoku, poczułam ukłucie w lewej piersi. Nie wierzyłam, mój pięknooki pierdolonym pedofilem? Nie mogłam uwierzyć.

- Nikt nie wie jakim cudem, ale Axl tam był, na szczęście, bo gdyby nie to, nikt kurwa nie wie co by się z tobą stało – troskliwie skwitował Duff.

Patrzyli się na mnie z litością w oczach, a ja przewróciłam się w stronę okna i miałam nadzieję, że to po prostu w dalszym ciągu sen. Niestety.

- Wiedziałam, że tak będzie. – Głos w mojej głowie się odzywa, drugi teraz siedzi cicho. Nie wierzyłam, że ktoś taki jak Clive, ktoś dla kogo kurwa straciłam głowę, był w stanie zrobić coś takiego. Axl, dobry Rudzielec… o Matko, nawet nie chcę myśleć co by się stało gdyby nie on. Sprzedawczyk z muzycznego, jeden, głupi chłopczyk dla którego dosłownie i w przenośni straciłam głowę. Nigdy więcej. Muszę podziękować Rudemu, podziękować…

Powoli odpłynęłam z powrotem do krainy moich chorych snów.